بطور معمول ویروس‌هایی که توانایی بیماری‌زایی در انسان را دارند، عموماً ویروس های پوشش‌دار بوده و ناپایدارتر از ویروس‌های فاقد پوشش‌اند. بنابراین توصیه می‌گردد برای انجام آزمایش‌های تشخیصی ملکولی، پس از جمع‌آوری نمونه (از گلو یا نازوفارنکس) برای نگهداری و انتقال ویروس‌هایی مانند آنفلوانزا (نوع A و B )، کرونا ویروس ، پاراآنفولانزا و ویروس‌های دیگر از محیط‌های انتقال ویروس (VTM) استفاده شود. محیط های انتقال ویروسی ضمن حفظ کیفیت نمونه، ویروس ها را نیز دستخوش تغییر قرار نمی‌دهند.
ساختار یک محیط انتقال ویروس مناسب به گونه‌ای طراحی شده است که مجهز به یک محلول ایزوتونیک حاوی پروتئین محافظتی، آنتی بیوتیک برای کنترل آلودگی میکروبی و یک یا چند بافر برای کنترل pH باشد.
